Ήμουν πολύ μικρός όταν πρωτάκουσα... Jean Michel Jarre - Oxygen II


Ήμουν πολύ μικρός όταν πρωτάκουσα απ' τα μεγαλύτερα αδέλφια μου για πρώτη φορά Jean Michel Jarre, καλοκαίρι των αρχών των 80 στην Κρήτη, σε κασέτα, ανάκατα με ποπ κομμάτια της εποχής.

Θυμάμαι την μεταφυσική αίσθηση, το χάσιμο σε έναν ουράνιο θόλο γεμάτο αστερισμούς με μυθολογικά ονόματα και μια γεύση συμπαντικής απεραντότητας, που δεν μπορούσα να εκφράσω και ούτε τώρα μπορώ.

Αργότερα όταν διάβασα με πάθος τους Ψαλμούς πάντα σταματούσα στον στίχο «καὶ ἔργα τῶν χειρῶν Σου εἰσιν οἱ οὐρανοί· αὐτοὶ ἀπολοῦνται, σὺ δὲ διαμένεις... κτλ. κτλ.»[1] και πάντα θυμόμουν με νοσταλγία, τις εξαϋλωτικές μελωδίες μιας άλλης εποχής.

Άκουσε το και θα με καταλάβεις.


1. Παλαιά Διαθήκη, Ψαλμός 101.

Φαίδων Χριστοδουλάκης

Περισσότερα: Στοχασμοί, Φ. Χριστοδουλάκης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου