Ο ανθρωπισμός του 20ου αιώνα ήταν πράγματι εωσφορικό παιδί. Είχε δίκιο ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς.
Ταινιάρα μεγάλη... απαπαππα... ύπαγε οπίσω μου!!!
Ταινιάρα μεγάλη... απαπαππα... ύπαγε οπίσω μου!!!
Φαίδων Χριστοδουλάκης. ΜΑ θεολογίας
Ταυτότητα ταινίας: Ελλ. τίτλος: Ο Δικηγόρος Του Διαβόλου. Είδος: Θρίλερ, Σκηνοθέτης: Taylor Hackford. Πρωταγωνιστές: Keanu Reeves, Al Pacino, Charlize Theron, Jeffrey Jones, Judith Ivey, Connie Nielsen, Craig T. Nelsoν, Tamara Tunie. Παραγωγή: 1997, Διάρκεια: 144’. Η ταινία, που βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Andrew Neiderman.
Σχόλια στο Facebook: Fedon-Panos · 15 Ιουλίου 2017
Misha Sarov: Εκεί που βάζει τον Κιάνου Ριβς να ζευγαρώσει με την ετεροθαλή αδερφή του «για να απελευθερωθεί από τα ταμπού» και να «πάει μπροστά», είναι ανατριχιαστικό...· 15 Ιουλίου 2017
Nikos Patrikis: Σε πρώτο επίπεδο είναι ανατριχιαστικό. Σε δεύτερο είναι ακόμη περισσότερο διαβολικό. Το ζευγάρωμα με την αδελφή δημιουργεί έναν ακατάλυτο και αδιάσπαστο δεσμό αίματος, που καθιστά το πισωγύρισμα σε οποιονδήποτε σατανικό σκοπό απαγορευτικό. Ακόμη κι αν αντισταθεί κανείς διανοητικά, δεν μπορεί παρά να υποκύψει στην πράξη. Το βλέπουμε σε τόσες νοσηρές οικογενειακές καταστάσεις. (Γι' αυτό και στην ταινία δεν ολοκληρώνεται η σχέση αυτή και προχωρά το σενάριο. Σε διαφορετική περίπτωση θα ήταν άλλο το τέλος). Και ο Χριστός άλλωστε μας προτείνει ξεκάθαρα και ανοιχτά δεσμό αίματος μαζί Του... · 15 Ιουλίου 2017
υιος ασωτος (Σωτήριος Λαλιώτης): Το τέλος του έργου είναι όλα τα λεφτά, εκεί στην τουαλέτα, εκεί όπου δείχνει την ματαιοδοξία, κλειδί και άνοιγμα στις ορέξεις του αντικείμενου. · 15 Ιουλίου 2017
Ταυτότητα ταινίας: Ελλ. τίτλος: Ο Δικηγόρος Του Διαβόλου. Είδος: Θρίλερ, Σκηνοθέτης: Taylor Hackford. Πρωταγωνιστές: Keanu Reeves, Al Pacino, Charlize Theron, Jeffrey Jones, Judith Ivey, Connie Nielsen, Craig T. Nelsoν, Tamara Tunie. Παραγωγή: 1997, Διάρκεια: 144’. Η ταινία, που βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Andrew Neiderman.
Περισσότερα: Βίντεο
Σχόλια στο Facebook: Fedon-Panos · 15 Ιουλίου 2017
Misha Sarov: Εκεί που βάζει τον Κιάνου Ριβς να ζευγαρώσει με την ετεροθαλή αδερφή του «για να απελευθερωθεί από τα ταμπού» και να «πάει μπροστά», είναι ανατριχιαστικό...· 15 Ιουλίου 2017
Nikos Patrikis: Σε πρώτο επίπεδο είναι ανατριχιαστικό. Σε δεύτερο είναι ακόμη περισσότερο διαβολικό. Το ζευγάρωμα με την αδελφή δημιουργεί έναν ακατάλυτο και αδιάσπαστο δεσμό αίματος, που καθιστά το πισωγύρισμα σε οποιονδήποτε σατανικό σκοπό απαγορευτικό. Ακόμη κι αν αντισταθεί κανείς διανοητικά, δεν μπορεί παρά να υποκύψει στην πράξη. Το βλέπουμε σε τόσες νοσηρές οικογενειακές καταστάσεις. (Γι' αυτό και στην ταινία δεν ολοκληρώνεται η σχέση αυτή και προχωρά το σενάριο. Σε διαφορετική περίπτωση θα ήταν άλλο το τέλος). Και ο Χριστός άλλωστε μας προτείνει ξεκάθαρα και ανοιχτά δεσμό αίματος μαζί Του... · 15 Ιουλίου 2017
υιος ασωτος (Σωτήριος Λαλιώτης): Το τέλος του έργου είναι όλα τα λεφτά, εκεί στην τουαλέτα, εκεί όπου δείχνει την ματαιοδοξία, κλειδί και άνοιγμα στις ορέξεις του αντικείμενου. · 15 Ιουλίου 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου