Ο Αύγουστος είναι μήνας μελαγχολικός,
ωραίος μα κι επικίνδυνος.
Ξυπνάει φαντάσματα του παρελθόντος,
στήνει μπροστά σου δαίμονες
που νόμιζες ότι νίκησες αμετάκλητα.
Μέσα στη κάψα του, μέσα στον οργασμό του
ψυχομαχάει ένα καλοκαίρι.
Κι εσύ ζεις αυτό το πικρόγλυκο
ποτήρι ηδονής/θανάτου,
συχνά παρασυρόμενος από τον αλήτη μήνα
στους άδειους δρόμους μιας πόλης,
ή σε κάποια αιώνια παραλία του μυαλού
σε μια αλητεία που σου έλειψε πολύ.
Τραγούδια του χθες σε πολιορκούν
για να σου θυμίζουν μια αθωότητα που έφυγε
και μια ευθύνη που κουβαλάς
σαν βαλίτσα βαριά χειμώνες πολλούς.
Είναι μελαγχολικός μήνας ο Αύγουστος...
όμορφος μα και επικίνδυνος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου