Κατανυκτικά ήταν απόψε κι έξω ένα ψιλόβροχο κι ένας βαρύς Αττικός ουρανός συμπαραστέκονταν στο Θείο Δράμα.
Θυμήθηκα μιαν άλλη Μεγάλη Πέμπτη, που ποτέ μου δεν θα ξεχάσω και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας.
Ήταν κάπου στα τέλη της δεκαετίας του 90-αρχές 2000, όπου φοιτητής, πουλί πετάμενο, με μια παρεούλα καλών φίλων συμφοιτητών βρεθήκαμε στην Μητρόπολη όπου χοροστατούσε ο Μακαριστός Χριστόδουλος.
Εγώ ως καπνιστής κι όχι ιδιαίτερα φιλακόλουθος, έβγαινα συχνά έξω απ τον Ναό... όπου ξάφνου με πλησίασε και μου ζήτησε τσιγάρο ο Έλληνας «Χριστός», ο Μανωλιός απ' το παλιό σίριαλ «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» την εξαιρετική εκείνη σειρά της δεκαετίας του '80 αν δεν κάνω λάθος, βασισμένη στο έργο του Ν. Καζαντζάκη, ο Αλέξης ο Γκόλφης.
Δεν έχω λόγια να τον περιγράψω. Ένας άγγελος μέσα κι έξω, τζένλεμαν και λεβέντης συνάμα με ψυχή μικρού παιδιού. Ψηλόλιγνος τύπος, αριστοκρατικός με τα χρόνια που είχαν περάσει από πάνω του να μην μπορούν να κρύψουν το κάλλος ενός πρώην ζεν πρεμιέ. Ένας υπέροχος άνθρωπος που σε μάγευε ότι κι αν σου έλεγε και τον άκουγες με ανοιχτό το στόμα.
Το τσιγάρο ήταν αφορμή για να ανοίξουμε συζήτηση θεολογική-φιλοσοφική επί παντός επιστητού που κατέληξε σε ιστορίες από την Αθήνα του '60 κι άλλα πολλά.
Πιστός Χριστιανός με έναν ιδιαίτερα υπαρξιακό τρόπο κι ουσιαστικά λάτρης κάθε τι ελληνικού αλλά με ένα ρωμαίικο μέτρο και ήθος.
Αληθινά κοσμοπολίτης μιάς κι είχε γυρίσει όλο τον κόσμο κι έκανε την ελληνικότητά του ζωντανή αλήθεια, με τον τρόπο του Παπαδιαμάντη και του Κόντογλου.
Μετά από πολύ ώρα, μέσα, έξω, απ' τον Ναό και πριν χωρίσουν οι δρόμοι μας, αυτός με τον μακαρίτη τον θεολόγο τον Μουστάκη για Πλάκα κι εγώ με τα φιλαράκια για Ευαγγελιστρίας, θυμάμαι μια κουβέντα του να αντηχεί ακόμη στα αυτιά μου:
«να παλέψεις για το καλό και το δίκαιο γιατί είσαι
θεολόγος, αν έχει νόημα η ζωή, είναι μόνο γι αυτό.»
Ο Θεός ας τον αναπαύει εν σκηναίς Δικαίων στην Άνω Ελλάδα.
Καλήν Ανάσταση αδέλφια.
Φαίδων Χριστοδουλάκης, ΜΑ Θεολογίας
fedon-christodoulakis.blogspot.com
Πέθανε μόνος πάμφτωχος, άστεγος
και αβοήθητος, 5 Αυγούστου 2007.
Φωτογραφία: Μ.Νταλούκας / iefimerida.gr
Στις 3 Αυγούστου του 2007 ο Αλέξης Γκόλφης, ο Έλληνας «Χριστός» βρέθηκε ημιλιπόθυμος στην Πλατεία Κολιάτσου και μεταφέρθηκε στον Ερυθρό Σταυρό με οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου. Εκεί άφησε ο 59χρονος ηθοποιός την τελευταία του πνοή δύο μέρες αργότερα, αν και η τραγικότητα της ύπαρξής του δεν είχε κάνει ακόμα φινάλε. Η σορός του παρέμεινε στα αζήτητα του νεκροτομείου μέχρι και τις 9 Οκτωβρίου 2007, όταν και γνωστοποιήθηκε τελικά ο θάνατός του. Όχι από κάποιον συγγενή. Εκείνη τη μέρα έτυχε να δει την σορό του ο ιατροδικαστής Φίλιππος Κουτσάφτης. Ο ίδιος ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Μαίρη Ιγγλέση με την οποία έπαιζε ο Γκόλφης στο «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται». Έτσι τον αναγνώρισε.
Μια τραγική ιστορία ζωής με ένα ακόμη πιο τραγικό τέλος…
Υπήρξε λαμπερός στα πρώτα της ηθοποιίας του βήματα, διάσημος από τον ρόλο Χριστού, στο τηλεοπτικό σήριαλ της ΕΡΤ «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται» στα χρόνια 1975-76. Έμεινε άστεγος στα τελευταία χρόνια της ζωής του, πάμφτωχος και πεθαίνοντας καθημερινά στον τρόμο ότι πεθαίνει, καταβεβλημένος από το πάθος της ηρωίνης.
Αυτό το πάθος του, ήταν η αιτία, που έχασε χρήματα και δόξα, πέρασε στα αζήτητα και κατέληξε να ζει σε ένα ερειπωμένο σπίτι (είχε κάνει κατάληψη), χωρίς νερό και ρεύμα, στην περιοχή της Πλατείας Αμερικής.
Ένα στρώμα που βρήκε πεταμένο στα σκουπίδια, ήταν το κρεβάτι του. Κάποια άδεια μπουκάλια, ήταν οι βάσεις για τα κεριά που φώτιζαν κάπως στο σκοτάδι.
Πανέμορφος και φίρμα ηθοποιός για ένα μεγάλο διάστημα, τον βλέπουμε σε μια φωτογραφία, στα παρασκήνια του γυρίσματος του σήριαλ «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται». Δίπλα του η Ελένη Καζαντζάκη.
Ο Αλέξης Γκόλφης, υπήρξε και εύπορος επιχειρηματίας. Τα δύο μπαρ που άνοιξε «Σφίγγα» και «Λούκι», ακόμη μένουν στη μνήμη πολλών, ως καλτ νεανικά στέκια μιας αξέχαστης εποχής. Γνωστό και το τραγούδι των Αδελφών Κατσιμίχα «Μια βραδιά στο Λούκι» (1982) που αναφέρεται στο μπαρ του Αλέξη Γκόλφη.
Η ιστορία του Αλέξη Γκόλφη, δείχνει το πού μπορεί να καταντήσει κανείς όταν πέσει στο λούκι της ηρωίνης. Ζητιάνος στο δρόμο για ένα κομμάτι ψωμί και για μια δόση.
Πολλά βράδια, άστεγος και πένης ο Γκόλφης, πήγαινε στο κλαμπ της περιοχής Rebound, που είχε (και έχει) ο συμμαθητής του στο Γυμνάσιο, Ηλίας Γεωργουλέας. Αυτός ήταν ίσως ο μόνος που τον ενίσχυε οικονομικά και ηθικά, κινούμενος από τα αγνά αισθήματα της παλιάς τους φιλίας. Και ο Ηλίας, και ο Αλέξης, υπήρξαν συμμαθητές στο Όγδοο Γυμνάσιο, με τον Παύλο Σιδηρόπουλο.
Ο Ηλίας, δεν έμπλεξε ευτυχώς με τα ναρκωτικά. Ο Αλέξης και ο Παύλος, όμως, άρχισαν τους «πειραματισμούς» από νωρίς, στην τελευταία τάξη του Γυμνασίου. Στην αρχή, νόμιζαν πως θα ανακάλυπταν καινούργιους και θαυμαστούς κόσμους. Γρήγορα όμως, ένιωσαν την σκληρή αλυσίδα της εξάρτησης και τελικά και οι δύο, πέρασαν στον παγωμένο κήπο.
Ο Γκόλφης, ήλπιζε πως αυτός θα γλίτωνε, πως δεν θα έμπαινε σε αυτή την καταραμένη σειρά. «Ελπίζω» έλεγε, αλλά, σε αυτή την περίπτωση, δυστυχώς, δεν αρκεί η ελπίδα. Πέθανε μόνος και αβοήθητος, στις 5 Αυγούστου 2007.
ΒΙΝΤΕΟ: Ο Αλέξης Γκόλφης (9 Μαρτίου 1948 – 5 Αυγούστου 2007 (59 ετών)) που έγινε γνωστός στο ευρύ τηλεοπτικό κοινό από το ρόλο του Μανωλιού στη σειρά «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται», στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Την περίοδο 1975-76, προβλήθηκε από την ΕΡΤ η σειρά «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται», σε σκηνοθεσία του Βασίλη Γεωργιάδη. Το σενάριο ήταν βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη και η σειρά γυρίστηκε σε 50 επεισόδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου