Ομολογουμένως το μνημόνιο (10-7-2015) που ψηφίστηκε απ τη Βουλή των Ελλήνων ήταν μια σκέτη απογοήτευση για όλον τον ελληνικό λαό και ιδίως γι' αυτούς που στο δημοψήφισμα είπαν ΟΧΙ ελπίζοντας στη νίκη μιας ελληνικής αντιπρότασης.
Δυστυχώς χάσαμε...! και το λέω έχοντας συναίσθηση της ήττας και έχοντας σαφώς κατά νου τον τρόπο αποφυγής της. Η μόνη διέξοδος απέναντι σε μια ΕΕ άκρως εχθρική και απολύτως ολοκληρωτική στις επιλογές της, είναι πλέον η ρήξη.
Σκληρή απόφαση και δύσκολη αλλά η μόνη διέξοδος.
Κατ' αρχάς ας το πάρουμε το πράγμα απ την αρχή. Ένα ενδεχόμενο νέο μνημόνιο τόσο επώδυνο και τιμωρητικό προς τη χώρα, θα γκρεμίσει την αντιμνημονιακή πλατφόρμα της συγκυβέρνησης άπαξ δια παντός. Ενδέχεται μετά την χθεσινή ψηφοφορία να έχουμε εκλογές τον Αύγουστο με έναν Σύριζα διασπασμένο, σε μνημονιακούς και μη, και ένα χαοτικό σκηνικό που πλέον όλοι οι τέως μνημομονιακό θα παλεύουν να πείσουν τον κόσμο τους για επιστροφή στα πολιτικά μαντριά μετά την αποτυχία της συγκυβέρνησης.
Ίσως οι μόνοι κερδισμένοι θα ναι το ΚΚΕ και η ΧΑ που θα εισπράξουν, σε ένα βαθμό την λαϊκή δυσαρέσκεια.
Προσωπικά αξιολογώντας τα δεδομένα, δεν αμφιβάλλω πως παρόλα τα λάθη και τις σημαντικές παραλείψεις, έγινε ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ σπουδαία εκ μέρους της συγκυβέρνησης για επίτευξη αξιοπρεπούς λύσης. Αυτό ΔΕΝ επιτεύχθηκε και σε όλα τα πραγματα και κυρίως στην ΠΟΛΙΤΙΚΗ κρινόμαστε εκ του αποτελέσματος.
Αν κάτι ειναι σίγουρα ελπιδοφόρο ειναι η αναμφισβήτητη ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ του ελληνικού λαού και εθνική μας ομοψυχία. Αυτά δεν πρέπει να πεταχτούν στον κάλαθο των αχρήστων. Ίσως ήρθε η ιστορική στιγμή να πάρουμε αποφάσεις κρίσιμες και δύσκολες συλλογικά.
Το σκληρό μάθημα προς την κυβερνώσα Αριστερά που επίσης ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να μείνει αναξιοποίητο, είναι ο επιτέλους ασπασμός των εθνικών μας οικουμενικών αξιών που στέκονται ανάχωμα στο νεκροταφείο που ονομάζεται ΕΕ και που το πολίτευμα του ειναι ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός με προσωπείο αποδόμησης την τοξική κουλτούρα της πολυπολιτισμικότητας-οχι της ειρηνικής συνύπαρξης.
Ας τα σκεφτεί καλά αυτά η Αριστερά. ας δει επιτέλους ΠΟΙΟΣ ειναι ο παγκόσμιος δυνάστης και ο ιδεολογικός φασίστας και ΓΙΑΤΙ τα καθ' ημάς και ο δικός μας τρόπος, του χαλάνε τα σχέδια κυριαρχίας.
Ας μας αφυπνίσει η ιστορική συγκυρία. Θέλουμε δε θέλουμε ως λαός, θα παίξουμε ΞΑΝΑ πρωταγωνιστικό ρόλο στα διεθνή πραγματα, πέραν από ενθουσιασμούς και ξαφνικές απογοητεύσεις, στοιχείο ίδιον της ταυτότητας μας.
Πάντως αν σήμερα, Κυριακή (12-7-2015) οι Φον Εταίροι δεν δεχτούν το επαχθές καθ όλα, νέο μνημόνιο τότε ήρθε η ώρα να γράψουμε ιστορία.
*Φαίδων Χριστοδουλάκης – ΜΑ. Θεολογίας
Δείτε ακόμη:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου