Πάω να πάρω τρεχάτος τσιγάρα στο περίπτερο...
κι ενώ χαζεύω λίγο της εφημερίδες, με πλησιάζει
μια γριούλα με καπελάκι και μπαστούνι και μου λέει:
- Συγγνώμη αγόρι μου μήπως σε λένε Φαίδωνα;
- Μάλιστα της λέω... και προσπαθώ να θυμηθώ
που ξέρω την οικεία φυσιογνωμία της.
- Αχ Φαίδωνα (μου λέει χαμογελώντας)
ήσουν πολύ καλός μαθητής. Ο καλύτερος μου!
Σε θυμάμαι που σ' έφερε η κυρά Καίτη
απ' το χεράκι στη Πρώτη Δημοτικού
κι εσύ έκλαιγες και δεν την άφηνες να φύγει.
Έσκυψα, την φίλησα και της λέω:
- Πέρασε ο καιρός κυρία Μαρία...
Μου λέει συγκινημένη...
- Καλές γιορτές αγόρι μου...
Φαίδων Χριστοδουλάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου