Άγριας οργής γιατί δεν σταθήκαμε στο ύψος των περιστάσεων να τσακίσουμε μια για πάντα τον ουσιαστικότερο εχθρό του Ελληνισμού, τον Οθωμανικό ισλαμισμό, ενώ αυτό ήταν στρατιωτικά εφικτό.
Άγριας οργής γιατί δεν καταφέραμε να οδηγήσουμε σιδεροδέσμιο στη κρεμάλα έναν απ' τους μεγαλύτερους χασάπηδες της ιστορίας, τον Κεμάλ Ατατούρκ και τη συμμορία του.
Άγριας οργής γιατί αφήσαμε τη Πόλη στα χέρια των κλεφτών της Ιστορίας ενώ είχαμε τις δυνάμεις να την απελευθερώσουμε.
Άγριας οργής γιατί αφήσαμε το καλύτερο τμήμα του Ελληνισμού απροστάτευτο στα νύχια των απογόνων του Αττίλα, ενώ θα μπορούσαμε να τους σβήσουμε μιά για πάντα απ' την παγκόσμια ιστορία, κονιορτοποιώντας το έθνος των βιαστών και των σφαγέων.
- Βαθιά μελαγχολία γιατί προτιμήσαμε τον διχασμό απ' την εθνική μας αποκατάσταση.
Βαθιά μελαγχολία γιατί υπήρξαμε τόσο τραγικά ανεπαρκείς κι αυτοκτονικοί στις σχέσεις μας με τη Δύση.
Βαθιά μελαγχολία τέλος, που σήμερα μια ολόκληρη πολιτική φάρα ευρωγενίτσαρων αριστεροφιλελεύθερης κοπής, παλεύουν με μεθοδευμένη προπαγάνδα να επιβάλουν τη παραχάραξη της μνήμης και της αλήθειας περιγράφοντας «συνωστισμούς» στη μαρτυρική προκυμαία της Σμύρνης, και κάνοντας λεκτικά παιχνίδια με όρους όπως «εθνοκάθαρση» και «γενοκτονία» για τον Μικρασιατικό ελληνισμό, ενώ παράλληλα προασπίζεται και προωθεί με τον ζήλο του Ιμπραήμ, τον βίαιο εξισλαμισμό της νεοελληνικής κοινωνίας σε όλες τις πτυχές του εθνικού της βίου!
Σύντομα αυτή η φάρα θα αντιμετωπίσει και την άγρια οργή μας...
Έγραφα... 31 Αυγούστου 2016
Φαίδων Χριστοδουλάκης
ΜΑ. Θεολογίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου