Φανταστείτε τώρα τον Εμμανουέλε Γκράτσι αντί να πάει χαράματα στην οικία Μεταξά να επιδώσει το επαίσχυντο τελεσίγραφο, να πήγαινε απευθείας να χτύπαγε τις πόρτες 8 εκατομμυρίων Ελλήνων να τους ρωτήσει.
Ακόμη χειρότερα φανταστείτε τον Ιω. Μεταξά να έστηνε κάλπες μετά το τελεσίγραφο για δημοψήφισμα.
Τις κρίσιμες ιστορικές αποφάσεις τις παίρνει η εκάστοτε πολιτική κι εθνική ηγεσία ενός λαού και δεν μεταθέτει το μπαλάκι της ευθύνης προς τα κάτω, αλλά αναλαμβάνει η ίδια να εκπροσωπήσει έναν ολόκληρο κόσμο. Αν ο Μεταξάς είχε πει ΝΑΙ εκείνο το ιστορικό ξημέρωμα, οι Έλληνες θα ξυπνούσαν το πρωί με τους Ιταλούς να πίνουν στο Σύνταγμα εσπρεσάκι. Δεν το είπε. Είπε ΟΧΙ. Ο Ιωάννης Μεταξάς το είπε, εκφράζοντας την απόλυτη βούληση του ελληνικού λαού, κάτι που βρίσκει μάρτυρα και την επιστολή του Ζαχαριάδη και τις μετέπειτα επιπλήξεις που δέχθηκε από τον Πατερούλη που είχε με τον Άξονα κάνει κολλεγιά πριν τη μεγάλη μπόρα.
Κι όχι μόνο αυτό, αλλά, μια τετραετία μεταξύ άλλων, επιτέλεσε ένα στρατιωτικό θαύμα παραλαμβάνοντας έναν διαλυμένο από το 1922 μέχρι το 1935 στρατό, που τον είχαν ρημάξει τα κινήματα της δημοκρατίας, και τον ανασυγκρότησε τάχιστα με σπουδαίες αγορές πολεμικού υλικού. Κορύφωμα της μέριμνάς του, ήταν τα οχυρά της γραμμής Μεταξά, που λίγο έλειψαν να σταματήσουν τη μηχανοκίνητη Βέρμαχτ. Και θα είχε καταφέρει περισσότερα αν δεν ξεκινούσε ένα παγκόσμιο εμπάργκο όπλων εν όψει τις μεγαλύτερης σύγκρουσης που είδε η ανθρωπότητα.
- Ποιά ήταν η επιθυμία του; Η Ελλάδα να μείνει ουδέτερη σ' αυτήν την ανθρωποσφαγή που όμοια της δεν γνώρισε η οικουμένη.
Ας κράξουμε κι ας φτύσουμε με πάθος όλες τις εύκολες τηλεμπούρδες και την φτηνιάρα άπλυτη προπαγάνδα της Μεταπολίτευσης για το ΟΧΙ και το ΝΑΙ.
Το πρόσφατο ΟΧΙ που έγινε ΝΑΙ, υποδηλώνει πως η ιστορία εκδικείται τους ανιστόρητους και πως επιπλέον ο Θεός έχει χιούμορ.
Αιωνία η μνήμη του Εθνικού Κυβερνήτη.
Δείτε ακόμη:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου