Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου κι ας απαλλάξουμε εαυτούς κι αλλήλους απ' την μάστιγα του φαρισαϊκού δικαιωματισμού και του υποκριτικού αγαπουλισμού που γέμει ανομίας και σκανδάλων και βρωμάει θανατίλα.
Ακόμα δεν έχει φύγει από μέσα μας το γλυκόπικρο ποτήρι των Χριστουγέννων και να σου καταφθάνει η Σαρακοστή με βήμα ταχύ. Ο χρόνος για άλλη μιά φορά μάς νικά και τα γεγονότα τρέχουν. Εμείς οφείλουμε νομίζω να σταθούμε κάπου ψηλά, να έχουμε θέαση αιωνιότητας στα πράγματα και συνάμα χαμηλά στην πρώτη γραμμή του προσωπικού και συλλογικού μας αγώνα.
Πώς γίνεται αυτό; Το «ψηλά» και συνάμα «χαμηλά»;
Με την εγκόλπωση της τελωνικής μετάνοιας. Τέρμα τα ψέμματα και η υποκρισία σε Θεό κι ανθρώπους. Εις πολλά πταίομεν άπαντες. Ας αφήσουμε πίσω τον Φαρισαίο, αυτόν που άλλα λέει για την μία Κυριακή κι άλλα για την άλλη (το πιάσαμε το εκκλησιαστικό υπονοούμενο) κι ας μείνουμε εδραίοι στο ναί και στο όχι μας. Μπέσα-Πίστη.
Ας σκοτώσουμε τον «κονανισμό» και τους ποικιλόμορφους γκουρουϊσμούς μέσα σας κι ας ανακαλύψουμε την οδό την δύσβατη, την στενή και την τεθλιμμένη που οδηγεί στην αληθινή σωτηρία.
Ας σπάσουμε τα μεταφυσικά σας παιχνίδια και ίσως ανακαλύψουμε τον Χριστό του Θεού.
Και κάτι ακόμη:
Μην χαραμίζεστε μερικοί στις παλιοπιάτσες του χθές.
Ένα νέο μέλλον μας περιμένει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου