Έχουν χυθεί τόνοι μελάνι από ιστορικούς, θεολόγους, συγγραφείς, λογοτέχνες κι άλλους για το σκοτεινό κι αινιγματικό πρόσωπο του Ιούδα του Ισκαριώτη, διατυπώνοντας θεωρίες και σχήματα που ποικίλουν από την πλέον Ορθόδοξη παραδοχή της προδοσίας, λόγω του πάθους της φιλαργυρίας.
Μέχρι και τις πλέον αντινομικές κι ακραίες θέσεις που θεωρούν τον μαθητή-προδότη απαραίτητο στοιχείο της Θείας Οικονομίας και κατά βάθος σύμμαχο του Χριστού. Είναι λοιπόν περιττή ίσως κάθε άλλη προσέγγιση.
Αυτό που θα θελα να τονίσω, μένοντας στην Ορθόδοξη παραδοχή της προδοσίας του Χριστού, λόγω του Μαμμωνά της αδικίας, είναι ότι, ιδίως στις μέρες μας, το χρήμα και δευτερεύοντος η εξουσία, αποτελεί τον σύγχρονο πειρασμό των Μαθητών του Χριστού, των Ορθόδοξων επισκόπων.
Συχνά σύγχρονοι Ιούδες -ευτυχώς όχι όλοι κι όχι πάντα- σε διεθνή συνέδρια της ανομίας πουλούν εύκολα τον Κύριο της Δόξης για τα κονδύλια, κάνουν τεμενάδες σε φονιάδες για τα κέρδη, ευλογούν συχνά την ανομία και την κοινωνική και ηθική βρωμιά ένεκεν εκταμιεύσεων.
Ακόμη και την Πίστη του Ευαγγελίου πουλούν οι σύγχρονοι αυτοί Ιούδες, σε διεθνή θρησκευτικά παζάρια κι αγορές ισχυρών για τα τριάκοντα αργύρια. Κατασπαζόμενοι κατά τα άλλα το Πρόσωπο Του Χριστού, φραστικώς και στα λόγια, όπως Εκείνο το Βράδυ στο Κήπο της Γεσθημανής ο Ιούδας.
Φαίδων Δ. Χριστοδουλάκης
ΜΑ. Θεολογίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου