Φαίδων Δ. Χριστοδουλάκης
Αλέξη, ξέρανε οι Έλληνες ότι για να ξεφύγεις από τα διεθνή θηρία είναι σχεδόν αδύνατο, αν όχι ακατόρθωτο. Σε μικρό ή μεγάλο βαθμό το γνώριζαν. Δεν ήταν ανεκτικοί στους μνημονιακούς προκατόχους σου για δυο βασικούς λόγους.
Η αόρατος Αρχή εκτός από αόρατος ήτο κι ανύπαρκτος!
Αλέξη, ξέρανε οι Έλληνες ότι για να ξεφύγεις από τα διεθνή θηρία είναι σχεδόν αδύνατο, αν όχι ακατόρθωτο. Σε μικρό ή μεγάλο βαθμό το γνώριζαν. Δεν ήταν ανεκτικοί στους μνημονιακούς προκατόχους σου για δυο βασικούς λόγους.
Για τη σημερινή ταλαιπωρία του ελληνικού λαού ποιοί φταίνε; (Ηθικό δίδαγμα ιστορικής προέλευσης)
Φαίδωνα Χριστοδουλάκη,
ΜΑ. Θεολογίας
Ηθικό δίδαγμα ιστορικής προέλευσης: Για τη σημερινή ταλαιπωρία του ελληνικού λαού φταίνε αναμφισβήτητα όλοι εκείνοι οι πρόγονοί του, που σε Αλβανία, οχυρά Ρούπελ και Κρήτη, καθυστέρησαν τον Άξονα να πραγματοποιήσει το όραμα της «Ενωμένης Ευρώπης» κι εγκαίρως να μπουκάρει στην αχανή Ρωσία πριν εμφανιστεί ο στρατηγός Χειμώνας όπως έλεγε κι ο Μέγας Ναπολέων.
Ο Χορός της θεολογικής βροχής από τις εμπειρίες στο μετρό του Φαίδωνα Χριστοδουλάκη
Οι Εμπειρίες στο Μετρό του Φαίδωνα
Ο Χορός της θεολογικής βροχής
Μετρό Παρασκευή 24/10/2014 μ.Χ.
Απόψε η διαδρομή μου στο μετρό που επιβεβαίωσε εκκωφαντικά το λαϊκό αξίωμα που λέει πως εδώ ειναι ο παράδεισος κι η κόλαση. (για την ακρίβεια...από δω ξεκινάνε...)
Αφού λοιπόν έπιασα εξουθενωμένος ένα κάθισμα, άρχισα να σκέφτομαι το τετραημεράκι μου μες στη γλύκα λες κι ήταν ενας μήνας διακοπές...
Ξαφνικά κι ενώ ξεφύλλιζα αδιάφορα μια πολύνεκρη μάχη του παρελθόντος...
Ανάμεσα σε πρόσωπα ηλιοκαμένα
Οι Εμπειρίες στο Μετρό
του Φαίδωνα Χριστοδουλάκη
Ανάμεσα σε πρόσωπα ηλιοκαμένα
Μετρό 11/9 2014 μ.Χ.
Πάντα αυτή τη περίοδο, στις αρχές του Σεπτέμβρη, σαν υποσυνείδητα σχεδόν, πιάνω τον εαυτό μου, αιώνιο μαθητή, να χαζεύει σχολικά συχνά να αγοράζει γόμες, μολύβια και στυλό στα κρυφά...
Πάντα αυτή τη περίοδο, στις αρχές του Σεπτέμβρη, σαν υποσυνείδητα σχεδόν, πιάνω τον εαυτό μου, αιώνιο μαθητή, να χαζεύει σχολικά συχνά να αγοράζει γόμες, μολύβια και στυλό στα κρυφά...
Έτσι, μπαίνοντας απόψε σε ένα βαγόνι με ελάχιστο κόσμο, λες και το καλοκαίρι πήρε παράταση ζωής, έζησα μια μαγική σκηνή άλλης εποχής που θα 'θελα να τη μοιραστούμε.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)